می‌نویسه: پروین، نمیتونم خوب حرف بزنم، میفهمم‌ها ولی‌ نمیتونم حرف بزنم، این خیلی‌ بده؟ میگم: نه اولش طبیعیه ولی‌ خب باید تمرین کنی‌، با ایرانی‌ها دوست نشی‌، فارسیت رو نمیخواد تقویت کنی‌، چیزی هم بهت اضافه نمیشه.ادامه میدم، بیا با من تمرین کن،بهم درس بده، اینجوری هم من یاد میگیرم هم تو درسات رو مرور میکنی‌! (یادِ مادرجون به خیر که همه درس‌ها مخصوصا مخابرات رو اینجوری خوندم!). میگه آخه تو که خیلی‌ کار داری، میگم روزی نیم ساعت تا ۴۵ دقیقه چیزی نیست، برای تو همیشه وقت دارم، نگران نباش!

خب اینجوری شد که این اسکایپِ ما یه جا به درد خورد و شروع کردم به یادگیریِ زبانِ ترکی‌ِ ترکیه، و خانوم معلم کسی‌ نیست جز مهسا که تو صفحه منیتور دهانش رو کج و راست میکنه تا تلفظ صحیح رو به من بگه و چه خوب معلمی هم هست، تازه این خودش تمرینی هست برای آیندهای نه چندان دور که امیدوارم تو دانشگاه در جایگاهی‌ مناسب ببینمش!