۱۳۹۰ اردیبهشت ۶, سه‌شنبه

به همین سادگی‌

اه... نمیدونم اون هم انقدر وقت می‌گذاره برای نوشتن یه پیغام کوچیک؟!!! این رو ایریس میگه و با عصبانیت دستش رو می‌گذاره رو میز....

یک ساعته نشسته مقابلم و یه تیکه از ایمیل‌ای رو خونده که صبح براش رسیده ولی‌ باز نکرده و حس داشتن ایمیل جدید رو از اون موقع مزه مزه کرده تا یه ساعت پیش، جمله‌ای که فکرش رو مشغول کرده اینه که: "Je suis toujours aussi content de te lire!"(من همیشه از خوندن ایمیلهای تو خوشحال میشم!)
میپرسه: چی‌ جواب بدم؟ میگم: خب تو هم از احساست بگو همین که خوشحال میشی‌ ایمیلش رو میبینی‌. میگه: نه حالا زوده، هنوز وقتش نیست!!!

میگه: اه... این روزا، احساساتم مثل منحنی سینوسی بالا پایین میره!

میپرسه: شده تو هم ایمیل‌ای رو بگیری که چند بار بخونیش؟ که خوشت بیاد؟ که با احساست بازی کنه؟
نگام میمونه رو بازی "تونی"‌ تو تُنگ آب ... شده؟!!!

میگه: فکر می‌کنم من رو خیلی‌ دوست داره!
میگم چطور؟
میگه: حس کردم که مایله وقت بیشتری رو با من بگذرونه... وقتی‌ با هم راه میریم در رو برام باز میکنه و قبل از من راه نمیره. بعد از کلیسا رفتیم TimHortons و پول قهوه و پیراشکیم رو اون حساب کرد!‌
به همین سادگی...
باز هم نگام میمونه رو رقص "تونی‌" تو آب تُنگ... کجاست باور ما؟!!

میگه: این روزها حس می‌کنم که خیلی‌ خوشگلم، خیلی‌!

هنوز ایمیل رو جواب نداده، دوباره میپرسه: چی‌ بنویسم؟! میگم راستش رو، حسّت رو... میگه نه، نه هنوز، زوده... باز باید فکر کنم!

اه ایریس، چه حال خوبی‌ داری...دوست دارم این حس و حالِت رو، این باورت رو...

۲ نظر:

درخت ابدی گفت...

یعنی اون‌جا سیستم دُنگیه؟
چقد ناز دارن بعضی خانوما:-)

روزهای پروین گفت...

بله، هر کی‌ سهم خودش رو میده، این مورد تو زوج‌هایی‌ که ممکنه بیش از ۲۰ ساله که با هم زندگی‌ میکنند هم دیده بشه، چه تو رستوران، چه تو فروشگاه وقتی‌ خرید هفتگی خونه شون رو میکنند .... یکی‌ از هم دانشکده ایهام ۴ ساله داره با دوست پسرش زندگی‌ میکنه، هر کی‌ خرید خودش رو میکنه و حتی تو کافی شاپ و رستوران هر کی‌ سهم خودش رو می‌پردازه ، تنها چیزی که مشترک میخرند و استفاده میکنند دستمال توالته!
البته هستند زوج‌هایی‌ که از همون اول مشخص میکنند که مثلا یکی‌ خرید خوراکی و مواد غذایی باهاش باشه و یکی‌ دیگه پول آب و برق و تلفن و این حرفها... ولی‌ در کلّ زندگی‌ دُنگیه.... برای همین اگر کسی‌ دعوت کنه به قهوه یا رستوران، حتی برای جشن تولد یا عروسی‌، تا نَگه من میپردازم باید هر کی‌ خودش پولش رو بده به اضافه کادوی تولد یا عروسی‌..... باید بگم که خانومها با این مساله مخالفتی ندارند چون معتقدند برابری زن و مرد یعنی‌ تو همه چیز!(-: