آرامش این روزها رو دوست دارم!
۱۳۸۹ شهریور ۱۹, جمعه
این روزها...
خاله کوچیکه زنگ زده که این ۳-۲ روز تعطیلی رو با اونها برم سفر، تشکر می‌کنم و قبول نمیکنم، اصرار میکنه، بهونه میارم. اینکه این چند وقت، هیچ پیشنهاد سفری رو قبول نکردم، دوستام رو ناراحت کرده. ولی من دلم میخواد خونه باشم، تو این باغ قدیمی، رو همین تخت چوبی کنار جوی آب، کنار این درخت چناری که بیش از ۱۰۰ سال داره، روبروی این درخت توت هرات قدیمی... روی همین تختی که یک قالیچه قرمز دستباف روش انداخته شده، به پشتی تکیه بدم، کتاب بخونم، تلفنی با دوستام حرف بزنم، مامان برام چائی بیاره و لوسم کنه! گاهی دراز بکشم و از لابلای درختهای اطراف تخت به آبی آسمون نگاه کنم... از این محیط انرژی میگیرم، آروم میشم،عاشق میمونم!
آرامش این روزها رو دوست دارم!
آرامش این روزها رو دوست دارم!
اشتراک در:
نظرات پیام (Atom)
۶ نظر:
به به بالاخره در ایران چند تا پست زدی
عکس وبلاگت در ایران بالا میاد؟
راستی منظورت ویلاتون ؟آره؟ نه خونتون؟
مگر خونتون کجاست که توش جوب آب داره؟
ویلا هامون داره ولی خونمون نداره والا
نه ، عکسم بالا نمیاد!
خونه ما یک جای خوش آب و هواست که هم جوی آب داره، هم رودخونه و هم کوه....
هر چي بهر وي خودمون نمياريم انگار نهانگار
چرا آپ نميكني؟
از هفته دیگه که برگردم کبک، مینویسم. اینجا اصلا فرصت نمیکنم.
خوشبختی بزرگیه که اینهمه دلیل و انگیزه و عشق برای رفتن به ایران دارید
قدرش رو بدونید
بخصوص قدر خانواده گرمتون...
بزرگترین نعمتی که خدا بهم داده و همیشه شاکرش هستم همین خانواده گرم و صمیمیه، مرسی....
و اگر میخوام برگردم و هم اینکه هنوز نتونستم دل ببندم به زندگی اینجا با اینکه خوب جا افتادم، همین آرامش و عشقیه که تو خونواده دارم (-:
ارسال یک نظر