حدودا ساعت ۱۰-۹:۳۰ یکشنبه شبه، تو آشپزخونه پشت میز نشستم و دارم رو یک متنی که باید برای مونیک بفرستم، کار می‌کنم، ایریس اومد گفت: تو فیس بوکی؟ گفتم نه چطور؟ میگه یک چیزی نوشتم ببین! استتوسش رو به فارسی نوشته «گاهی اوقات همه چیز است به نحوی عجیب و غریب»!
براش کامنت گذاشتم، اومده میگه منظورت رو نفهمیدم، توضیح میدم، خوشش میاد! ولی به نظر خودم اون حسّ تو برگردون جمله‌ام گم شده بود، دیگه نبود! قربون صدقه رفتن و ابراز احساسات به فارسی یه حس و حال دیگه داره که هر چقدر هم که به زبان فرانسه یا انگلیسی بگم به خودم اون حال خوش رو نمیده!
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر