۱۳۸۹ مرداد ۲۴, یکشنبه
بی هیچ مُهری، نه ردّی و نه پذیرفتنی!
یک هفتهای نبودم، سفر بودم، رفته بودم منطقه «North of 55»، سرزمین اینویتها ! دور از اینترنت، موبایل و تکنولوژی جدید! سفر خوبی بود، متفاوت و با تجربههای تازه، دوستش داشتم. دیشب بعد از نیمه شب رسیدم خونه و تا نزدیک صبح میل باکس هام رو چک میکردم، به گودر و فیسبوک سر زدم، دلم براشون تنگ شده بود!
روی میز آشپزخونه، پاسپورتم توی یک پاکت نامه اکسپرس منتظرم بود. بالاخره بعد از چند تا ایمیلی که با کنسولگری آمریکا ردّ و بدل شد، بعد از دو ماه و یک هفته، بدون هیچ مُهری، نه ویزا و نه ردّی، برش گردوندند! انتظار داشتم حد اقل یک Sorry همراهش کنند، ولی دریغ!
راستش در جواب آخرین ایمیلی که که حدودا دو هفته پیش زدند به مضمون زیر:
Madam,
Your purpose of travel has passed. Please advise if you are still interested in pursuing your visa application. If so, please provide new travel information.
Thank you
جواب مثبت دادم همراه با اطلاعات جدید و ازشون درخواست کردم که بهم جواب بدند که آیا تا ۲۰ آگوست به دستم میرسه که خودم رو آماده کنم یا نه؟ ۸-۷ روزی گذشت و جوابی ندادند. بلاتکلیف بودم، نمیدونستم بلیت بگیرم، نگیرم، اصلا میرم، نمیرم، خیلی بهم برخورده بود. با ایریس صحبت کردم و گفتم که نظرم عوض شده و ویزا نمیخوام. اون هم که آلمانی و مغرور، چینی انداخت رو دماغش و گفت که آمریکاییها خیلی احمقند (البته منظورش دولتشون بود نه مردمش) و تشویقم کرد به انجام تصمیمم. من هم ایمیل زدم که:
To whom it may concern,
Please send me back my passport as soon as possible because I need it. I gave it to you with a express envelope with my address on it, on June 4, 2010. Thank you.
Best Regards,
.... Parvin
این بار کمتر از نیم ساعت جواب دادند که:
Madam,
Are you withdrawing your visa application?
و من در جوابشون نوشتم:
Dear Madam/Sir,
I have been waiting for the visa since June 4th, 2010. I have been told that my passport and the visa would be sent back after 2 weeks. I am waiting for more than 2 months now. I wanted the visa to go to a scientific conference, but I could not because I did not receive the visa. The conference was in July. I also wanted to go to visit friends in the US but I changed my plans. So now I need my passport back. Please send it to me, in the express envelope which I gave to you with the passport.
Please let me know by email when you posted it.
Thank you.
With kind regards,
.... Parvin
و آنها جواب دادند که:
Alright. We will refuse and close your case.
و بعد:
Madam,
We will mail your passport to you this afternoon.
Regards
به همین سادگی تموم شد. میمردند که جواب ایمیلهای دیگه رو اینجور سریع بدند!
در جریان کارم بود، بهش میگم حالا با این تصمیمی که گرفتم، یک مُهر ردّی بزرگ میخوره تو پرونده م. میپرسه: پشیمونی؟ میگم که نه، معلومه که نه! تحمیلی نبوده که خودم خواستم. میخنده و میگه در واقع تو اونها رو ردّ کردی! میگم ولی اگر مُهر زده باشند، اون مُهره که عکس این مطلب رو میگه، نه من! به هر حال یه پروندهٔ ردّ ویزا تو کنسولگری دارم که هر موقع دیگه که درخواست بدم، بهش اشاره میشه. وقتی رسیدم خونه و بالاخره پاس کذایی رو دیدم، دیدم همونطور تمیز و دست نخورده که گذاشتم پیششون بهم برگردوندند، بی هیچ مُهری، نه ردّی و نه پذیرفتنی! امانت دار خوبی بودند، هر چند که پاسخگوی خوبی نبودند! .
اشتراک در:
نظرات پیام (Atom)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر