هفته گذشته کتابِ "به شیوه کیان فتوحی" از هادی معصوم دوست" رو به صورت آنلاین خوندم که خیلی دوست داشتم. از وبلاگِ "جعبه ي سياه" این کتاب رو دانلود کردم.
فیلمِ " آنا کارنینا" رو دیدم، دوست داشتم. از اونجاییکه رمانش رو بارها تو دورانِ دبیرستان خونده بودم، خیلی آشنا بود برام و همینطور غمگین... بلا روزگاریه عاشقیت! "سوته‌دلان"
صدا و سبکِ خوندنِ نه نامجو و نه شاهین نجفی رو خیلی نمی-پسندم، مگر تک‌توک ترانه‌هاشون. یعنی اینطور نیست که مثلِ ستار، ابی یا خانمِ گوگوش،توهرحال وهوایی بخوام یا بتونم به ترانه‌هاشون گوش بدم. این ترانه مشترکِ "پریود" از جمله کارهاشونه که دوست دارم.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر