یکی دو سالِ اولی که اینجا بودم، به هر کی بر‌میخوردم مشتاقانه داوطلب بود که برایِ پیشرفت و بهتر شدنم تو زبان فرانسه وقت بگذاره، و تاکید بر اینکه فقط با اونها تمرین کنم که لهجه کبکی نگیرم، واقعا هم صبوریشون قابلِ تحسین بود که وقتی با دو تا دیکشنری فارسی به فرانسه و فرانسه به فارسی کنار دستم تلفنی حرف میزدم!!!
و حالا این روز‌ها یا بهتر این یکی دو ساله اخیر، آمارِ مشتاقین یادگیریِ زبانِ فارسی رفته بالا!!! در جوابِ سؤالِ فارسی، چرا؟! یکی بحث نوستالژیک رو پیش میکشه و یاد میکنه از پدر‌بزرگی که تو ارمنستان بزرگ شده، یکی دیگه میگه دلش میخواد یه سفری به ایران کنه در آینده، یکی دیگه با شیطونی از آشنائیش با دختری ایرونی میگه و چشمکی هم چاشنیِ حرفش میکنه، یکی دیگه ..... و اخیرا، هفته گذشته، خیلی مودب و محترم میگه: خب، فارسی زبانِ هزاران ساله!
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر