۱۳۹۷ شهریور ۹, جمعه

سلام

دلم برای اینجا خیلی تنگ شده. از امروز، که ایمیلی گرفتم بابت فعال موندن کامنت و نظرات، تصمیم گرفتم دوباره بنویسم حتی یه کلمه در روز، حتی شعر و متن قشنگی که میخونم تا دوباره عادتم بشه روزانه نویسی.
از اونجا که فالوئرهای فیسبوک و اینستاگرام رو میشه دید سخته راحت نوشتن. ولی اینجا میشه راحت نوشت نمیدونی کی میخوندت، شاید که هیچکس مخصوصا بعد حدودا سه سال.
مهم اینه که بنویسم، بمونه برام ، که سالهای بعد بدونم حال این روزها و سالها رو....
تو این سه سالی که اینجا سر نزدم خیلی چیزها عوض شده، فوق دکترا تموم شد و از من تو همون مرکز تحقیقات دعوت به کار کردند، برنگشتم ایران هنوز.... و مهمترین و تلخترین اتفاق، رفتن همیشگی آقاجون بود.... رفتنی که هنوز باور نکردم و قلبم سنگینه، سنگین و دردناک.... 
مینویسم دوباره، حتی روزی یه کلمه....
سلام

هیچ نظری موجود نیست: