کتابِ "جامعه شناسی خودمانی" از "حسن نراقی" رو میخونم، چاپِ بیست‌و‌دوم؛ "چرا درمانده‌ایم"؟
کتابِ خیلی جالبیه، نثرِ خوبی داره و بسیار آشنا و ملموس. خوب خودمون رو به رخمون میکشه، خصوصیاتمون رو، همه اون رفتارهایی که بهش میگیم "ایرانی" یا "ایرانی‌بازی"!
شبِ آخر قبل از اومدنم برادر بزرگه بهم هدیه داد، به رسمِ همیشه که یک کتابِ روزِ خوب رو میده. با خطِ خوبش تو صفحه اول نوشته:
خواهرجانم پروین خانم
این کتاب یک مقدار از عیب‌هایِ ما هست،
( البته تک‌تکِ ما استثنا هستیم!!!؟!)
عیب‌های دیگه‌ای هم داریم. مهم‌تر از همه زیاد حرف
یاوه (بیهوده) می‌زنیم. صد البته حُسن‌ها
و خوبی‌های زیادی هم داریم. امیدوارم
هر چه بیشتر از عیب‌همان کم شود.
خوش-شاد و موفق و سلامت باشید.
قربانت - برادرت ...
کُندرو، سه‌شنبه ۹۱,۷,۴، شب سفرت به کانادا
کتابِ خیلی جالبیه، نثرِ خوبی داره و بسیار آشنا و ملموس. خوب خودمون رو به رخمون میکشه، خصوصیاتمون رو، همه اون رفتارهایی که بهش میگیم "ایرانی" یا "ایرانی‌بازی"!
شبِ آخر قبل از اومدنم برادر بزرگه بهم هدیه داد، به رسمِ همیشه که یک کتابِ روزِ خوب رو میده. با خطِ خوبش تو صفحه اول نوشته:
خواهرجانم پروین خانماین کتاب یک مقدار از عیب‌هایِ ما هست،
( البته تک‌تکِ ما استثنا هستیم!!!؟!)
عیب‌های دیگه‌ای هم داریم. مهم‌تر از همه زیاد حرف
یاوه (بیهوده) می‌زنیم. صد البته حُسن‌ها
و خوبی‌های زیادی هم داریم. امیدوارم
هر چه بیشتر از عیب‌همان کم شود.
خوش-شاد و موفق و سلامت باشید.
قربانت - برادرت ...
کُندرو، سه‌شنبه ۹۱,۷,۴، شب سفرت به کانادا
۴ نظر:
کتاب رو کامل نخوندم هنوز ولی از همون قسمت های اولش واقعا جالب بود برام،
یه چیز جالب دیگه اینکه کادوی یادگاری که یکی از دوستام بهم داده یه ست ۴ تایی دقیقا مثل اون جعبه مینیاتوری تو عکسته.
:)
شاد باشی
انوشه
من هم کتاب رو کامل نخوندم، دلم میخواد مزه‌مزه‌ش کنم.
برایِ من هم هدیه از یه همکاره خیلی عزیزه که کلی مِهر و دعا همراهشه.
لحظه‌هات خوش انوشه عزیز (-:
چه هدیه ی خوبی!
کتابهایِ خوندنی، هدیه‌هایِ به یاد موندنیند! (-:
ارسال یک نظر